Betaling geweigerd, CO2-uitstootsaldo ontoereikend
De bedoeling van een kredietkaart is je te doen consumeren. En dat wil al eens de spuigaten uitlopen. Maar dat is nu voorbij, dankzij de Do Card. Dat is een kredietkaart waarvan de limiet niet in euro’s wordt uitgedrukt maar … in CO2-uitstoot van je aankopen! Bijzonder praktisch in de strijd tegen de klimaatcrisis en een geïntegreerde koolstofneutrale oplossing zoals ENGIE ze ook promoot.
Een ‘softe’ kaart en een radicalere variant
Het idee is inderdaad niet zo gek. Vooral niet als we er de cijfers eens bijnemen. Volgens een rapport van Climat.be dat in het voorjaar van 2019 werd gepubliceerd, stootte België in 2017 114 miljoen ton CO2 uit. Dat is maar liefst 10 ton per persoon per jaar! En dat hoofdzakelijk door onze dagelijkse consumptie. Als we erin slagen om die te beperken en tegelijk als gezin zonder afval te leven , kunnen we het klimaat een handje helpen. En daar komt de Do Card op het toneel.
De Do Card werd in juni gelanceerd door Doconomy, een Zweedse start-up, in samenwerking met kredietkaartreus MasterCard. Ze is beschikbaar in twee versies:
> Do White: de softe versie. De houder krijgt gewoon een melding in de Doconomy-app die hem informeert over de ecologische voetafdruk van zijn aankopen.
> Do Black: de radicalere versie. Hierbij gaat de kaart zelfs zover dat aankopen worden geweigerd zodra je CO2-uitstootlimiet is bereikt. Ook als er nog genoeg geld op je bankrekening staat!
Jij bepaalt je uitstootlimiet
Jij bepaalt zelf in de Doconomy-app welke uitstootlimiet je niet mag overschrijden. En je krijgt zelfs de kans om de koolstofuitstoot van je aankopen te compenseren met projecten die de opwarming van de aarde tegengaan. Het compensatiesysteem is gecertificeerd door de VN.
Hoe wordt de CO2-uitstoot berekend?
Je vraagt je af hoe die kaart de koolstofuitstoot van je aankopen berekent?
Iedere Belg stoot per jaar 10 ton CO2 uit
Een voorbeeldje. Je koopt een nieuwe smartphone. Zodra je naar de kassa gaat, herkent de kaart de code van het activiteitstype van de handelaar (zijn MCC-code). Met behulp van weer een andere technologie, de zogenaamde Åland Index, maakt de kaart vervolgens een schatting van de gemiddelde koolstofuitstoot van iedere euro die bij die handelaar wordt uitgegeven. Het resultaat wordt getoond in de app die aan de kredietkaart is gekoppeld en op de bankrekening van de gebruiker.
Is die schatting 100% correct? Dat is een heel terechte vraag. De Åland Index baseert zich op statistische analyses en de schattingen zijn gebaseerd op gemiddelden. Hoe wordt dan het onderscheid gemaakt tussen de aankoop bij een en dezelfde supermarkt van een fles fruitsap uit de plaatselijke boerderij en een fles uit een grote fabriek? Of tussen een aankoop op Amazon die uit China moet komen en een die uit Nederland komt? Daar heeft de kredietkaartemittent voorlopig nog geen antwoord op. Het model zal dus ongetwijfeld nog verbeterd moeten worden. Maar het initiatief heeft als grote verdienste dat het ons bewust maakt van het feit dat al onze aankopen zo hun gevolgen hebben voor de productie van CO2.
Voorlopig is de Do Card enkel beschikbaar in Zweden, maar in de toekomst is een uitbreiding naar andere Europese landen niet ondenkbaar.
In afwachting daarvan bestaan er nog andere manieren om onze ecologische voetafdruk te verkleinen. Zo kun je de isolatie van je huis verbeteren, zelf je elektriciteit produceren, je oude verwarmingsketel vervangen of je water- en stroomverbruik beter opvolgen.
